Dzieci często bardzo niechętnie reagują na zabawę na dworze czy spacer. Bywa, że jest to dla nich niejako kara i konieczność oderwania się od elektronicznych rozrywek. Taki stan rzeczy spowodowany jest szeregiem czynników, które sprawiają że aktywność na świeżym powietrzu jest mało atrakcyjna. Wszechobecna „betonoza” i zmiana stylu życia dorosłych, która przekazuje kanapowe wzorce, wpływa również na dzieci. Starsze pokolenia często wspominają, że w latach ich młodości dzieci trzeba było siłą zaciągać do domu, a podwórko było najcudowniejszym miejscem spędzania wolnego czasu. W obecnych czasach również może tak być, tylko trzeba sprawić, że dziecko będzie kojarzyło zabawę na dworze z przygodą i świetną rozrywką! Żeby zachęcić do takiej formy aktywności warto pokazać dzieciom różne ciekawe możliwości, a nie nudę i szereg ograniczeń.
Zabawy na świeżym powietrzu zapewniają dzieciom cenne doświadczenia edukacyjne i ruchowe. Dzieci myślą, że się bawią, ale w trakcie zabawy uczą się zasad naukowych, wchodzą w wartościowe interakcje społeczne, ćwiczą i uwalniają się od stresu. Jeśli szukasz zabaw na dworze, mamy dla Ciebie rozwiązanie. Te gry dla dzieci na świeżym powietrzu są proste, niedrogie, łatwo je dostosować do każdego wieku i można je przeprowadzać w grupach.
Zabawy dla dzieci na dworze
- Tor przeszkód
Możesz go stworzyć na własnym podwórku, używając takich przedmiotów jak tunel do zabawy, hula-hop, sznurek, piłki. Przygotuj prosty tor dla maluchów i zanim pozwolisz im go przejść, pokaż, jak należy go pokonać. Zaangażuj starsze dzieci, aby każda osoba była odpowiedzialna za stworzenie jednej przeszkody na torze. Możesz odmierzać im czas w trakcie pokonywania trasy i pozwolić, aby próbowały pobić swój poprzedni czas. Możesz też przygotować dwa tory obok siebie i ścigać się!
- Zdobycie flagi
W tej grze terenowej dla dzieci najważniejsza jest praca zespołowa. Zacznij od co najmniej sześciu graczy i podziel na dwie drużyny. Należy wyznaczyć miejsce do gry i stworzyć bazę domową z „flagą” dla każdej drużyny. W momencie rozpoczęcia gry każda z drużyn stara się wbiec na terytorium przeciwnika, ukraść flagę i bezpiecznie wrócić na swoją stronę. Jeśli jednak zostaniesz złapany przez członka drużyny przeciwnej, zostajesz zamrożony i nie możesz już pomóc swojej drużynie.
- Duch straszy
Zbierz co najmniej pięcioro dzieci i wyznacz miejsce, które będzie bezpiecznym schronieniem. Wybierz jedną osobę, która będzie duchem. Duch chowa się, a reszta zostaje w bazie i liczy do 30. Następnie dzieci rozchodzą się i szukają ducha. Gdy ktoś go znajdzie, krzyczy: „Duch straszy” i wszyscy próbują wrócić do bazy, zanim duch ich złapie. Jeśli duch kogoś złapie, ta osoba zostaje nowym duchem. Jeśli duch nikogo nie oznaczy, duchem zostaje ostatnie dziecko, które wróciło do bazy.
- Sygnalizacja świetlna
Zbierz grupę co najmniej pięciorga dzieci i wybierz jedno z nich, które będzie sygnalizacją świetlną. Ustawcie go na jednym końcu otwartej przestrzeni, a resztę dzieci na drugim końcu. Osoba stojąca na światłach zaczyna tyłem do grupy. Gdy dziecko krzyknie: „Zielone światło”, grupa biegnie w jego kierunku. W dowolnym momencie sygnalista może odwrócić się w stronę grupy i krzyknąć: „Czerwone światło”, a wszyscy muszą przestać biec. Jeśli dziecko nadal biegnie na czerwonym świetle, odpada. Kierujący ruchem kontynuuje mówienie „czerwone światło” lub „zielone światło”, dopóki nie zostanie zaczepiony przez inne dziecko, które staje się kolejnym uczestnikiem ruchu.
- Zabawa w chowanego
Zabawa w chowanego to klasyczna gra terenowa, którą znają i uwielbiają chyba wszyscy. W wersji na świeżym powietrzu można ją urozmaicić, wykorzystując drzewa i meble ogrodowe jako kryjówki. Jedna osoba jest poszukiwaczem – liczy głośno z zamkniętymi oczami, aż wszyscy znajdą kryjówkę. Po zakończeniu liczenia osoba szukająca próbuje znaleźć miejsce, w którym ukryli się wszyscy.
- Gorący ziemniak
Do tej gry potrzebne będą co najmniej trzy osoby. Wszyscy zawodnicy siadają w kręgu. Kiedy gra się rozpocznie, puśćcie muzykę lub powiedzcie „Start” i zacznijcie podrzucać do siebie ziemniaka. Gdy muzyka ucichnie, odpada ten, kto trzyma w ręku ziemniaka. W wersji bez muzyki, jeśli upuścisz ziemniaka, odpadasz.